วันอังคารที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

วิจารณ์นามสกุล


จุดกำเนิด  เดิมๆแล้ว นามสกุลที่ถูกต้องคือ เป้งไชยโม  แปลโดยแยกออกมาดังนี้

เป้ง แปลว่า ใหญ่ ขนาดที่ใหญ่

ไชย แปลว่า ดีกว่า เจริญกว่า

โม  อาจจะมาจากคำว่า นะโม แปลว่านอบน้อม

สรุป แปลเป็นการส่วนตัวว่า ตระกูลที่เจริญอย่างยิ่งใหญ่ด้วยความนอบน้อมถ่อมตน

การอ่าน  อ่านตามหลักศาสตร์ภาษาไทยดั้งเดิมว่า เป้ง-ไช-โม

ยกตัวอย่าง เช่น ยุทธพิไชย อ่าว่า ยุด-ทะ-พิ-ไช
                             
                           หริภุญไชย อ่านว่า หะ-ริ-พุน-ไช

แต่ส่วนใหญ่มักจะอ่าน เป้ง ไช ยะ โม ( ตามความเห็นคนเขียนว่าผิดนะครับ)

    ต่อมามีการย้ายทะเบียนบ้านออกจากครอบครัวต้นตระกูล มีการเขียนเพี้ยนไปจากเดิม โดยเจ้าหน้าที่

ทางอำเภอ บ้างก็เป็น เป้งไชโม บ้างก็เป็น เป้งชัยโม ก็เยอะ  เรื่องนี้ผู้เขียนไม่โทษคนที่ไปทำเรื่องย้าย

หรอกนะครับ บางทีก็ไม่ได้ดูจริงๆ เพราะตระกูลของผู้เขียนก็เพี้ยนมาตั้งสามสิบกว่าปีแล้วเหมือนกัน ถึง

อย่างไรก็คือญาติพี่น้องกันอยู่ดี ถึงแม้ว่าจะย้ายกันไปอยู่ที่ไหนก็ตาม

     ผู้เขียนเกิดที่ พยัคฆภูมิพิสัย ได้ไปเจอหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชื่อส่างแส่ง(ไม่แน่ในว่าเขียนถูกนะครับ)

ปรากฎว่า นามสกุลนี้น่าจะมากกว่า 50% ของหมู่บ้านเลย แต่ไม่รู้จักกันเลย จึงสันนิษฐานว่า นามสกุลนี้

น่าจะมีมายาวนานมาก ซึ่งไม่กล้าคาดเดาว่ากี่ร้อยปี ถ้ามีโอกาสพบปะผู้อาวุโสหลายๆคน ผู้เขียนเอง

อยากจะรวบรวมข้อมูลมาเขียนไว้ในอินเตอร์เน็ต ไว้ให้ชนรุ่นหลังได้อ่าน แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรถึงจะนำ

ผู้อาวุโสในตระกูลมารวมตัวกันได้

                สุดท้าย ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงดนบันดาล ให้ความใฝ่ฝันของผู้อ่าน และผู้เขียนจงสำเร็จลุล่วงด้วย

ดีทุกอย่างทุกประการด้วย เทอญ



                            
เกิดเป็นชาย ชาติสยาม นามผงาด
ไม่เสียชาติ เชิงชาย ให้อายหมา
อุทิศกาย ใจตั้งมั่น บรรพชา
แทนมารดา ค่าน้ำนม สมชายชาญ
ฤดูกาล เข้าพรรษา มาอีกหน

ขอตั้งตน ตั้งจิต อธิษฐาน
หนึ่งพรรษา ลาห่มไตร คงไม่นาน
สมชายชาญ ลูกหลานไทย ชายตัวจริง